De buxusmot komt oorspronkelijk uit Japan. In de afgelopen jaren heeft de buxusmot zich snel verspreid in Europa.
De eieren van de buxusmot worden in de bladeren van de buxusplant gelegd, waarna de uitgekomen rupsen binnen de kortste keren de buxushaag leegvreten. Dit gebeurd weliswaar bij jou in de tuin, maar ook de buxushagen in de buurt moeten er vaak aan geloven.
Je herkent het aan de dorre blaadjes en dode takjes van de buxus, ook zit er veel spinsel in de plant.
Omdat de bestrijding van de buxusmot erg veel tijd kost en niet altijd zinvol is worden de buxushagen meestal verwijderd.
Een goede vervanger voor een buxus is de Japanse Hulst, deze plant is niet gevoelig voor vraat.
Meer informatie over de buxusmot
Wikipedia meldt ons het volgende:
De buxusmot (Cydalima perspectalis) is een vlindersoort uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1859 door Francis Walker gepubliceerd. Deze soort komt van nature voor in Oost-Azië, en is in Europa een invasieve exoot, voor het eerst opgemerkt in 2006 op het grensgebied van Duitsland en Zwitserland.
De vleugels van de buxusmot zijn wit met een donkere rand. De spanwijdte is ongeveer 4 cm. Er komt ook een zeldzamere, geheel bruine variant voor. De motten leven ongeveer acht dagen en een vrouwtje kan tot vijfhonderd eitjes leggen. De jonge rupsen zijn vuilgeel en enkele millimeters groot, maar groeien snel uit tot felgroene exemplaren met een zwarte kop. Ze kunnen tot 4 cm lang worden en zijn dan bijna een maand oud. Na het rupsstadium verpoppen ze in de achtergelaten spinsels. Het popstadium duurt ongeveer veertien dagen.
De rups overwintert ingesponnen in een buxusstruik. In België en Nederland komen per jaar twee generaties voor.
Enny Fransen
